niedorzeczność
Polish
Etymology
From niedorzeczny + -ość.
Pronunciation
- IPA(key): /ɲɛ.dɔˈʐɛt͡ʂ.nɔɕt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛt͡ʂnɔɕt͡ɕ
- Syllabification: nie‧do‧rzecz‧ność
Noun
niedorzeczność f
- nonsense (lack of sense or logic)
- Synonym: bezsens
- absurdity, nonsense (that which is absurd, absurd action)
- Synonyms: see Thesaurus:nonsens
Declension
Declension of niedorzeczność
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | niedorzeczność | niedorzeczności |
| genitive | niedorzeczności | niedorzeczności |
| dative | niedorzeczności | niedorzecznościom |
| accusative | niedorzeczność | niedorzeczności |
| instrumental | niedorzecznością | niedorzecznościami |
| locative | niedorzeczności | niedorzecznościach |
| vocative | niedorzeczności | niedorzeczności |
Further reading
- niedorzeczność in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- niedorzeczność in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.