natywny

Polish

Etymology

Borrowed from English native + -ny, from Middle English natif, from Old French natif, from Latin nātīvus, from nātus (“birth”). Doublet of naiwny (“naive”).

Pronunciation
  • IPA(key): /naˈtɨv.nɨ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨvnɨ
  • Syllabification: na‧tyw‧ny

Adjective

natywny (comparative bardziej natywny, superlative najbardziej natywny, derived adverb natywnie)

  1. native (belonging to one by birth)
    Synonyms: macierzysty, rodzimy
  2. native (occurring naturally)
    Synonym: naturalny
  3. (computing) native (pertaining to the system or architecture in question)

Declension
Declension of natywny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative natywny natywna natywne natywni natywne
genitive natywnego natywnej natywnego natywnych
dative natywnemu natywnej natywnemu natywnym
accusative natywnego natywny natywną natywne natywnych natywne
instrumental natywnym natywną natywnym natywnymi
locative natywnym natywnej natywnym natywnych
noun
  • natywizm

Further reading
  • natywny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • natywny in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.