nabzdyczony
Polish
Etymology
From nabzdyczyć + -ony.
Pronunciation
- IPA(key): /na.bzdɨˈt͡ʂɔ.nɨ/
- Rhymes: -ɔnɨ
- Syllabification: na‧bzdy‧czo‧ny
Adjective
nabzdyczony (comparative bardziej nabzdyczony, superlative najbardziej nabzdyczony, no derived adverb)
- (colloquial) in a huff
- Synonym: niezadowolony
Declension
Declension of nabzdyczony (hard)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | nabzdyczony | nabzdyczona | nabzdyczone | nabzdyczeni | nabzdyczone | |
genitive | nabzdyczonego | nabzdyczonej | nabzdyczonego | nabzdyczonych | ||
dative | nabzdyczonemu | nabzdyczonej | nabzdyczonemu | nabzdyczonym | ||
accusative | nabzdyczonego | nabzdyczony | nabzdyczoną | nabzdyczone | nabzdyczonych | nabzdyczone |
instrumental | nabzdyczonym | nabzdyczoną | nabzdyczonym | nabzdyczonymi | ||
locative | nabzdyczonym | nabzdyczonej | nabzdyczonym | nabzdyczonych |
Further reading
- nabzdyczony in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- nabzdyczony in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.