nótt

• nátt

From Old Norse nǫ́tt, nótt, nátt, from Proto-Germanic *nahts, from Proto-Indo-European *nókʷts. Cognate with Latin nox.

• IPA^(key): /nouʰt/

• (file)

• Rhymes: -ouht

nótt f (genitive singular nætur, nominative plural nætur)

1. night

   Ég vakti fram á nótt

   I woke up at night.

The -ó- comes from earlier -ǫ́-, created by u-mutation of -á-, a vowel change that is no longer productive.

• (night): njóla (poetic)

• (antonym(s) of “night”): dagur

• ekki er öll nótt úti, ekki er öll nótt úti enn, öll nótt er úti
• einnar nætur gaman
• ekki er öll nótt úti enn
• fram á nótt
• vaka fram á nótt
• í fyrrinótt
• í nótt
• á nóttunni, á næturnar
• um nótt
• að nóttu til
• heimskautanótt
• heimskautsnótt
• aðfaranótt
• vetrarnótt

From Old Norse nótt, nátt.

• (Setesdal) IPA^(key): [nɔʊ̯ːtʰː]
• IPA^(key): /nutː/

nótt m (definite singular nóttí, definite singular dative nóttinn, indefinite plural nétta or nétte, definite plural néttan, definite plural dative néttó)

1. (dialectal, Setesdal) alternative form of helg (“night”)
2. (nonstandard) alternative spelling of nott (“night”)

• “nótt” at Vallemål.no

• nǫ́tt, nátt — later form

merging of nasalized ǫ́ and ó

• (12th century Icelandic) IPA^(key): /ˈnoːtː/

nótt f (genitive nætr, plural nætr)

1. later form of nǫ́tt (“night”)