myroblyta

Latin

Etymology

From Ancient Greek μυροβλύτης (muroblútēs).

Noun

myroblyta m (genitive myroblytae); first declension

  1. myroblyte
    • 1603, Ioannis Cantacvzeni Eximperatoris De Rebvs Ab Andronico Palæologo Ivniore, Imp. Constantinopolitano, Nec Non A Se Gestis, page 167:
      Constitutis quæ ad arcis custodiam pertinebant, Imperator ad sanctum Demetrij martyris, & myroblytæ (id est, vnguentum scaturientis) conditorium processit.
      (please add an English translation of this quotation)
    • 1839, G. L. F. Tafel, De Thessalonica ejusque agro dissertatio geographica, Berlin, page 142:
      Ubi propter caput antecedens, quo memorabat Nicolaum myroblytam, quidam de eodem Sancto cogitabunt.
      (please add an English translation of this quotation)
    • 1865, Patrologiæ, volume CXXXVI, page 139:
      Distuli Lucusque singillatim de patrono nostro myroblyta disserere, [...]
      (please add an English translation of this quotation)

Declension

First-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative myroblyta myroblytae
Genitive myroblytae myroblytārum
Dative myroblytae myroblytīs
Accusative myroblytam myroblytās
Ablative myroblytā myroblytīs
Vocative myroblyta myroblytae
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.