mutaisikko

Ingrian

Etymology

From muta (mud) + -is- + -ikko.

Pronunciation

  • (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈmutɑi̯sikːo/, [ˈmutɑjˌs̠ikːŏ̞̥]
  • (Soikkola) IPA(key): /ˈmutɑi̯sikːoi̯/, [ˈmud̥ɑi̯ˌʒ̥ikːo̞i̯]
  • Rhymes: -ikːo, -ikːoi̯
  • Hyphenation: mu‧tai‧sik‧ko

Noun

mutaisikko

  1. boggy place

Adjective

mutaisikko (comparative mutaisikomp)

  1. muddy, boggy

Declension

Declension of mutaisikko (type 4/koivu, kk-k gradation)
singular plural
nominative mutaisikko mutaisikot
genitive mutaisikon mutaisikkoin, mutaisikkoloin
partitive mutaisikkoa mutaisikkoja, mutaisikkoloja
illative mutaisikkoo mutaisikkoi, mutaisikkoloihe
inessive mutaisikos mutaisikois, mutaisikkolois
elative mutaisikost mutaisikoist, mutaisikkoloist
allative mutaisikolle mutaisikoille, mutaisikkoloille
adessive mutaisikol mutaisikoil, mutaisikkoloil
ablative mutaisikolt mutaisikoilt, mutaisikkoloilt
translative mutaisikoks mutaisikoiks, mutaisikkoloiks
essive mutaisikkonna, mutaisikkoon mutaisikkoinna, mutaisikkoloinna, mutaisikkoin, mutaisikkoloin
exessive1) mutaisikkont mutaisikkoint, mutaisikkoloint
1) obsolete
*) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl)
**) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive.

References

  • Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 315
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.