mulierarius
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /mu.li.eˈraː.ri.us/, [mʊlʲiɛˈräːriʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /mu.li.eˈra.ri.us/, [mulieˈräːrius]
Adjective
mulierārius (feminine mulierāria, neuter mulierārium); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | mulierārius | mulierāria | mulierārium | mulierāriī | mulierāriae | mulierāria | |
Genitive | mulierāriī | mulierāriae | mulierāriī | mulierāriōrum | mulierāriārum | mulierāriōrum | |
Dative | mulierāriō | mulierāriō | mulierāriīs | ||||
Accusative | mulierārium | mulierāriam | mulierārium | mulierāriōs | mulierāriās | mulierāria | |
Ablative | mulierāriō | mulierāriā | mulierāriō | mulierāriīs | |||
Vocative | mulierārie | mulierāria | mulierārium | mulierāriī | mulierāriae | mulierāria |
Related terms
Noun
mulierārius m (genitive mulierāriī or mulierārī); second declension
Declension
Second-declension noun.
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
Synonyms
References
- “mulierarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “mulierarius”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- mulierarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.