mukavemet etmek

Turkish

Verb

mukavemet etmek (third-person singular simple present mukavemet eder)

to resist

Conjugation

Conjugation of mukavemet etmek

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative

infinitive			mukavemet etmek
impersonal participle	imperfective		mukavemet eden
	perfective		mukavemet etmiş
	prospective		mukavemet edecek
personal participle	non-prospective		mukavemet ettiğim	mukavemet ettiğin	mukavemet ettiği	mukavemet ettiğimiz	mukavemet ettiğiniz	mukavemet ettikleri
personal participle	prospective		mukavemet edeceğim	mukavemet edeceğin	mukavemet edeceği	mukavemet edeceğimiz	mukavemet edeceğiniz	mukavemet edecekleri
verbal noun			mukavemet etme
way of doing			mukavemet ediş
			singular			plural
			1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	mukavemet ederim	mukavemet edersin	mukavemet eder	mukavemet ederiz	mukavemet edersiniz	mukavemet ederler
	present	imperfective	mukavemet ediyorum	mukavemet ediyorsun	mukavemet ediyor	mukavemet ediyoruz	mukavemet ediyorsunuz	mukavemet ediyorlar
	past	perfective	mukavemet ettim	mukavemet ettin	mukavemet etti	mukavemet ettik	mukavemet ettiniz	mukavemet ettiler
	past	imperfective	mukavemet ediyordum	mukavemet ediyordun	mukavemet ediyordu	mukavemet ediyorduk	mukavemet ediyordunuz	mukavemet ediyorlardı (or mukavemet ediyordular)
	future		mukavemet edeceğim	mukavemet edeceksin	mukavemet edecek	mukavemet edeceğiz	mukavemet edeceksiniz	mukavemet edecekler
inferential	perfective		mukavemet etmişim	mukavemet etmişsin	mukavemet etmiş	mukavemet etmişiz	mukavemet etmişsiniz	mukavemet etmişler
	aorist		mukavemet edermişim	mukavemet edermişsin	mukavemet edermiş	mukavemet edermişiz	mukavemet edermişsiniz	mukavemet ederlermiş (or mukavemet edermişlar)
	imperfective		mukavemet ediyormuşum	mukavemet ediyormuşsun	mukavemet ediyormuş	mukavemet ediyormuşuz	mukavemet ediyormuşsunuz	mukavemet ediyorlarmış
conditional	simple		mukavemet etsem	mukavemet etsen	mukavemet etse	mukavemet etsek	mukavemet etseniz	mukavemet etseler
conditional	perfective		mukavemet etseydim	mukavemet etseydin	mukavemet etseydi	mukavemet etseydik	mukavemet etseydiniz	mukavemet etseydiler
optative			mukavemet edeyim	mukavemet edesin	mukavemet ede	mukavemet edelim	mukavemet edesiniz	mukavemet edeler
progressive			mukavemet etmekteyim	mukavemet etmektesin	mukavemet etmekte	mukavemet etmekteyiz	mukavemet etmektesiniz	mukavemet etmekteler
necessitative			mukavemet etmeliyim	mukavemet etmelisin	mukavemet etmeli	mukavemet etmeliyiz	mukavemet etmelisiniz	mukavemet etmeliler
imperative				mukavemet et	mukavemet etsin		mukavemet edin (or mukavemet ediniz)	mukavemet etsinler

Positive interrogative

			singular			plural
			1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	mukavemet eder miyim?	mukavemet eder misin?	mukavemet eder mi?	mukavemet eder miyiz?	mukavemet eder misiniz?	mukavemet ederler mi?
	present	imperfective	mukavemet ediyor muyum?	mukavemet ediyor musun?	mukavemet ediyor mu?	mukavemet ediyor muyuz?	mukavemet ediyor musunuz?	mukavemet ediyorlar mı?
	past	perfective	mukavemet ettim mi?	mukavemet ettin mi?	mukavemet etti mi?	mukavemet ettik mi?	mukavemet ettiniz mi?	mukavemet ettiler mi?
	past	imperfective	mukavemet ediyor muydum?	mukavemet ediyor muydun?	mukavemet ediyor muydu?	mukavemet ediyor muyduk?	mukavemet ediyor muydunuz?	mukavemet ediyorlar mıydı?
	future		mukavemet edecek miyim?	mukavemet edecek misin?	mukavemet edecek mi?	mukavemet edecek miyiz?	mukavemet edecek misiniz?	mukavemet edecekler mi?
inferential	perfective		mukavemet etmiş miyim?	mukavemet etmiş misin?	mukavemet etmiş mi?	mukavemet etmiş miyiz?	mukavemet etmiş misiniz?	mukavemet etmişler mi?
	aorist		mukavemet eder miymişim?	mukavemet eder miymişsin?	mukavemet eder miymiş?	mukavemet eder miymişiz?	mukavemet eder miymişsiniz?	mukavemet ederler miymiş?
	imperfective		mukavemet ediyor muymuşum?	mukavemet ediyor muymuşsun?	mukavemet ediyor muymuş?	mukavemet ediyor muymuşuz?	mukavemet ediyor muymuşsunuz?	mukavemet ediyorlar mıymış?
conditional	simple		mukavemet etsem mi?	mukavemet etsen mi?	mukavemet etse mi?	mukavemet etsek mi?	mukavemet etseniz mi?	mukavemet etseler mi?
conditional	perfective		mukavemet etse miydim?	mukavemet etse miydin?	mukavemet etse miydi?	mukavemet etse miydik?	mukavemet etse miydiniz?	mukavemet etseler miydi?
progressive			mukavemet etmekte miyim?	mukavemet etmekte misin?	mukavemet etmekte mi?	mukavemet etmekte miyiz?	mukavemet etmekte misiniz?	mukavemet etmekteler mi?
necessitative			mukavemet etmeli miyim?	mukavemet etmeli misin?	mukavemet etmeli mi?	mukavemet etmeli miyiz?	mukavemet etmeli misiniz?	mukavemet etmeliler mi?

Negative declarative

infinitive			mukavemet etmemek
impersonal participle	imperfective		mukavemet etmeyen
	perfective		mukavemet etmemiş
	prospective		mukavemet etmeyecek
personal participle	non-prospective		mukavemet etmediğim	mukavemet etmediğin	mukavemet etmediği	mukavemet etmediğimiz	mukavemet etmediğiniz	mukavemet etmedikleri
personal participle	prospective		mukavemet etmeyeceğim	mukavemet etmeyeceğin	mukavemet etmeyeceği	mukavemet etmeyeceğimiz	mukavemet etmeyeceğiniz	mukavemet etmeyecekleri
verbal noun			mukavemet etmeme
way of doing			mukavemet etmeyiş
			singular			plural
			1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	mukavemet etmem	mukavemet etmezsin	mukavemet etmez	mukavemet etmeyiz	mukavemet etmezsiniz	mukavemet etmezler
	present	imperfective	mukavemet etmiyorum	mukavemet etmiyorsun	mukavemet etmiyor	mukavemet etmiyoruz	mukavemet etmiyorsunuz	mukavemet etmiyorlar
	past	perfective	mukavemet etmedim	mukavemet etmedin	mukavemet etmedi	mukavemet etmedik	mukavemet etmediniz	mukavemet etmediler
	past	imperfective	mukavemet etmiyordum	mukavemet etmiyordun	mukavemet etmiyordu	mukavemet etmiyorduk	mukavemet etmiyordunuz	mukavemet etmiyorlardı
	future		mukavemet etmeyeceğim	mukavemet etmeyeceksin	mukavemet etmeyecek	mukavemet etmeyeceğiz	mukavemet etmeyeceksiniz	mukavemet etmeyecekler
inferential	perfective		mukavemet etmemişim	mukavemet etmemişsin	mukavemet etmemiş	mukavemet etmemişiz	mukavemet etmemişsiniz	mukavemet etmemişler
	aorist		mukavemet etmezmişim	mukavemet etmezmişsin	mukavemet etmezmiş	mukavemet etmezmişiz	mukavemet etmezmişsiniz	mukavemet etmezlermiş
	imperfective		mukavemet etmiyormuşum	mukavemet etmiyormuşsun	mukavemet etmiyormuş	mukavemet etmiyormuşuz	mukavemet etmiyormuşsunuz	mukavemet etmiyorlarmış
conditional	simple		mukavemet etmesem	mukavemet etmesen	mukavemet etmese	mukavemet etmesek	mukavemet etmeseniz	mukavemet etmeseler
conditional	perfective		mukavemet etmeseydim	mukavemet etmeseydin	mukavemet etmeseydi	mukavemet etmeseydik	mukavemet etmeseydiniz	mukavemet etmeseydiler
optative			mukavemet etmeyeyim	mukavemet etmeyesin	mukavemet etmeye	mukavemet etmeyelim	mukavemet etmeyesiniz	mukavemet etmeyeler
progressive			mukavemet etmemekteyim	mukavemet etmemektesin	mukavemet etmemekte	mukavemet etmemekteyiz	mukavemet etmemektesiniz	mukavemet etmemekteler
necessitative			mukavemet etmemeliyim	mukavemet etmemelisin	mukavemet etmemeli	mukavemet etmemeliyiz	mukavemet etmemelisiniz	mukavemet etmemeliler
imperative				mukavemet etme	mukavemet etmesin		mukavemet etmeyin (or mukavemet etmeyiniz)	mukavemet etmesinler

Negative interrogative

			singular			plural
			1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	mukavemet etmez miyim?	mukavemet etmez misin?	mukavemet etmez mi?	mukavemet etmez miyiz?	mukavemet etmez misiniz?	mukavemet etmezler mi?
	present	imperfective	mukavemet etmiyor muyum?	mukavemet etmiyor musun?	mukavemet etmiyor mu?	mukavemet etmiyor muyuz?	mukavemet etmiyor musunuz?	mukavemet etmiyorlar mı?
	past	perfective	mukavemet etmedim mi?	mukavemet etmedin mi?	mukavemet etmedi mi?	mukavemet etmedik mi?	mukavemet etmediniz mi?	mukavemet etmediler mi?
	past	imperfective	mukavemet etmiyor muydum?	mukavemet etmiyor muydun?	mukavemet etmiyor muydu?	mukavemet etmiyor muyduk?	mukavemet etmiyor muydunuz?	mukavemet etmiyorlar mıydı?
	future		mukavemet etmeyecek miyim?	mukavemet etmeyecek misin?	mukavemet etmeyecek mi?	mukavemet etmeyecek miyiz?	mukavemet etmeyecek misiniz?	mukavemet etmeyecekler mi?
inferential	perfective		mukavemet etmemiş miyim?	mukavemet etmemiş misin?	mukavemet etmemiş mi?	mukavemet etmemiş miyiz?	mukavemet etmemiş misiniz?	mukavemet etmemişler mi?
	aorist		mukavemet etmez miymişim?	mukavemet etmez miymişsin?	mukavemet etmez mimiş?	mukavemet etmez miymişiz?	mukavemet etmez miymişsiniz?	mukavemet etmezler miymiş?
	imperfective		mukavemet etmiyor muymuşum?	mukavemet etmiyor muymuşsun?	mukavemet etmiyor muymuş?	mukavemet etmiyor muymuşuz?	mukavemet etmiyor muymuşsunuz?	mukavemet etmiyorlar mıymış?
conditional	simple		mukavemet etmesem mi?	mukavemet etmesen mi?	mukavemet etmese mi?	mukavemet etmesek mi?	mukavemet etmeseniz mi?	mukavemet etmeseler mi?
conditional	perfective		mukavemet etmese miydim?	mukavemet etmese miydin?	mukavemet etmese miydi?	mukavemet etmese miydik?	mukavemet etmese miydiniz?	mukavemet etmeseler miydi?
progressive			mukavemet etmemekte miyim?	mukavemet etmemekte misin?	mukavemet etmemekte mi?	mukavemet etmemekte miyiz?	mukavemet etmemekte misiniz?	mukavemet etmemekteler mi?
necessitative			mukavemet etmemeli miyim?	mukavemet etmemeli misin?	mukavemet etmemeli mi?	mukavemet etmemeli miyiz?	mukavemet etmemeli misiniz?	mukavemet etmemeliler mi?

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.