miotacz płomieni
Polish
Etymology
Literally, “fire thrower”. Compare German Flammenwerfer.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmjɔ.tat͡ʂ pwɔˈmjɛ.ɲi/
- Rhymes: -ɛɲi
Declension
Declension of miotacz płomieni
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | miotacz płomieni | miotacze płomieni |
| genitive | miotacza płomieni | miotaczy płomieni |
| dative | miotaczowi płomieni | miotaczom płomieni |
| accusative | miotacz płomieni | miotacze płomieni |
| instrumental | miotaczem płomieni | miotaczami płomieni |
| locative | miotaczu płomieni | miotaczach płomieni |
| vocative | miotaczu płomieni | miotacze płomieni |
Further reading
- miotacz płomieni in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- miotacz płomieni in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.