miecz

Inherited from Proto-Slavic *mèčь.

• IPA^(key): /ˈmjɛt͡ʃ/
• Syllabification: miecz

miecz m inan

1. sword (weapon)
   • 1938, Aleksander Majkòwsczi, Żëcé i przigòdë Remùsa‎, page 37:

     Tak, jô vëdobeł jego długji mjecz z pochvë.

     Yes, I took his long sword from his sheath.

• Jan Trepczyk (1994) “miecz”, in Słownik polsko-kaszubski (in Kashubian), volumes 1–2
• Eùgeniusz Gòłąbk (2011) “miecz”, in Słownik Polsko-Kaszubski / Słowôrz Pòlskò-Kaszëbsczi‎
• “miecz”, in Internetowi Słowôrz Kaszëbsczégò Jãzëka [Internet Dictionary of the Kashubian Language], Fundacja Kaszuby, 2022

Borrowed from Old Czech mieč. Doublet of mięcz, an inherited form.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /mjɛt͡ʃ/
• IPA^(key): (15^th CE) /mjɛt͡ʃ/

miecz m ?

1. (sports) ball (solid or hollow spherical or egg-shaped object that is kicked, thrown, or hit in a game)

   Synonyms: mięcz, piła

   • 1901 [1471], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume V, page 91:

     Myeczem pila (war. lub.: pilam; dominus... quasi pilam mittet te in terram latam et spatiosam Is 22, 18)

     [Mieczem pila (war. lub.: pilam; dominus... quasi pilam mittet te in terram latam et spatiosam Is 22, 18)]

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “2. miecz”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Old Polish miecz, from Proto-Slavic *mečь. Further etymology unclear.

• IPA^(key): /mjɛt͡ʂ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛt͡ʂ
• Syllabification: miecz

miecz m inan (diminutive mieczyk)

1. sword (weapon)
2. (nautical) centreboard

• miecz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• miecz in Polish dictionaries at PWN