miña
See also: Appendix:Variations of "mina"
Fala
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmiɲa/
See also
Fala possessive determiners and pronouns
Possessee | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Singular | Plural | |||||
Masculine | Feminine | Masculine | Feminine | |||
Possessor | First person | Singular | mei | miña | meis | miñas |
Plural | nosu | nosa | nosus | nosas | ||
Second person | Singular | tei | túa, tu1 | teis | túas, tus1 | |
Plural | vosu | vosa | vosus | vosas | ||
Third person | sei | súa, su1 | seis | súas, sus1 |
- Determiner forms used in Lagarteiru before a noun.
Galician
Etymology
From Old Galician-Portuguese mĩa, miña, from Latin mea (“my, mine”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmiɲa̝/
Pronoun
miña f (masculine singular meu, masculine plural meus, feminine singular miña, feminine plural miñas)
Usage notes
As a determiner it is usually preceded by the definite article a, but not when used in a vocative context.
See also
- Appendix:Galician pronouns
References
- “mi_a” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
- “miña” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
- “miña” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “miña” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “meu” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.