metuendus

Latin

Etymology

Future passive participle of metuō.

Participle

metuendus (feminine metuenda, neuter metuendum); first/second-declension participle

  1. which is to be feared; fearsome

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative metuendus metuenda metuendum metuendī metuendae metuenda
Genitive metuendī metuendae metuendī metuendōrum metuendārum metuendōrum
Dative metuendō metuendō metuendīs
Accusative metuendum metuendam metuendum metuendōs metuendās metuenda
Ablative metuendō metuendā metuendō metuendīs
Vocative metuende metuenda metuendum metuendī metuendae metuenda

References

  • metuendus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • metuendus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.