mercatorius
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /mer.kaːˈtoː.ri.us/, [mɛrkäːˈt̪oːriʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /mer.kaˈto.ri.us/, [merkäˈt̪ɔːrius]
Adjective
mercātōrius (feminine mercātōria, neuter mercātōrium); first/second-declension adjective
- (pre-Classical, relational) merchant, mercantile
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | mercātōrius | mercātōria | mercātōrium | mercātōriī | mercātōriae | mercātōria | |
Genitive | mercātōriī | mercātōriae | mercātōriī | mercātōriōrum | mercātōriārum | mercātōriōrum | |
Dative | mercātōriō | mercātōriō | mercātōriīs | ||||
Accusative | mercātōrium | mercātōriam | mercātōrium | mercātōriōs | mercātōriās | mercātōria | |
Ablative | mercātōriō | mercātōriā | mercātōriō | mercātōriīs | |||
Vocative | mercātōrie | mercātōria | mercātōrium | mercātōriī | mercātōriae | mercātōria |
References
- “mercatorius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- mercatorius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.