manuscrit
Catalan
Etymology
Semi-learned borrowing from Medieval Latin manūscriptum.
Pronunciation
Further reading
- “manuscrit” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “manuscrit”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
- “manuscrit” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “manuscrit” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
French
Etymology
1594, from Medieval Latin manuscriptum (“writing by hand”), from Latin manu (ablative of manus (“hand”)) + scriptus (past participle of scribere (“to write”)), calqued from a word of Germanic origin, compare Middle High German hantschrift, hantgeschrift (c. 1450, “manuscript”), Old English handġewrit (before 1150, “what is written by hand, deed, contract, manuscript”), Old Norse handrit (before 1300, “manuscript”).
Pronunciation
- IPA(key): /ma.nys.kʁi/
Audio (file)
Adjective
manuscrit (feminine manuscrite, masculine plural manuscrits, feminine plural manuscrites)
- manuscript (handwritten, or by extension typewritten)
Further reading
- “manuscrit”, in Trésor de la langue française informatisé [Digitized Treasury of the French Language], 2012.
Friulian
Romanian
Etymology
Borrowed from Italian manuscritto or French manuscrit.
Declension
Declension of manuscrit
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) manuscrit | manuscritul | (niște) manuscrite | manuscritele |
genitive/dative | (unui) manuscrit | manuscritului | (unor) manuscrite | manuscritelor |
vocative | manuscritule | manuscritelor |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.