maniculatus

Latin

Etymology

From manicula (little hand).

Adjective

maniculātus (feminine maniculāta, neuter maniculātum); first/second-declension adjective

  1. (New Latin) Used as a specific epithet for North American rodents.

Usage notes

  • Used exclusively as a taxonomic epithet and thus normally in the nominative singular; other inflections may be theoretical or rarely found.

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative maniculātus maniculāta maniculātum maniculātī maniculātae maniculāta
Genitive maniculātī maniculātae maniculātī maniculātōrum maniculātārum maniculātōrum
Dative maniculātō maniculātō maniculātīs
Accusative maniculātum maniculātam maniculātum maniculātōs maniculātās maniculāta
Ablative maniculātō maniculātā maniculātō maniculātīs
Vocative maniculāte maniculāta maniculātum maniculātī maniculātae maniculāta

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.