mǫguligr
Old Norse
Etymology
From Middle Low German mȫgelîk. Cognate to Old English mihtlīċ (mightly) and German möglich.
Declension
Strong declension of mǫguligr
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | mǫguligr | mǫgulig | mǫguligt |
accusative | mǫguligan | mǫguliga | mǫguligt |
dative | mǫguligum | mǫguligri | mǫguligu |
genitive | mǫguligs | mǫguligrar | mǫguligs |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | mǫguligir | mǫguligar | mǫgulig |
accusative | mǫguliga | mǫguligar | mǫgulig |
dative | mǫguligum | mǫguligum | mǫguligum |
genitive | mǫguligra | mǫguligra | mǫguligra |
Weak declension of mǫguligr
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | mǫguligi | mǫguliga | mǫguliga |
accusative | mǫguliga | mǫguligu | mǫguliga |
dative | mǫguliga | mǫguligu | mǫguliga |
genitive | mǫguliga | mǫguligu | mǫguliga |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | mǫguligu | mǫguligu | mǫguligu |
accusative | mǫguligu | mǫguligu | mǫguligu |
dative | mǫguligum | mǫguligum | mǫguligum |
genitive | mǫguligu | mǫguligu | mǫguligu |
Declension of comparative of mǫguligr
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | mǫguligari | mǫguligari | mǫguligara |
accusative | mǫguligara | mǫguligari | mǫguligara |
dative | mǫguligara | mǫguligari | mǫguligara |
genitive | mǫguligara | mǫguligari | mǫguligara |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | mǫguligari | mǫguligari | mǫguligari |
accusative | mǫguligari | mǫguligari | mǫguligari |
dative | mǫguligurum | mǫguligurum | mǫguligurum |
genitive | mǫguligari | mǫguligari | mǫguligari |
Strong declension of superlative of mǫguligr
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | mǫguligastr | mǫguligust | mǫguligast |
accusative | mǫguligastan | mǫguligasta | mǫguligast |
dative | mǫguligustum | mǫguligastri | mǫguligustu |
genitive | mǫguligasts | mǫguligastrar | mǫguligasts |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | mǫguligastir | mǫguligastar | mǫguligust |
accusative | mǫguligasta | mǫguligastar | mǫguligust |
dative | mǫguligustum | mǫguligustum | mǫguligustum |
genitive | mǫguligastra | mǫguligastra | mǫguligastra |
Weak declension of superlative of mǫguligr
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | mǫguligasti | mǫguligasta | mǫguligasta |
accusative | mǫguligasta | mǫguligustu | mǫguligasta |
dative | mǫguligasta | mǫguligustu | mǫguligasta |
genitive | mǫguligasta | mǫguligustu | mǫguligasta |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | mǫguligustu | mǫguligustu | mǫguligustu |
accusative | mǫguligustu | mǫguligustu | mǫguligustu |
dative | mǫguligustum | mǫguligustum | mǫguligustum |
genitive | mǫguligustu | mǫguligustu | mǫguligustu |
Descendants
References
- Entry "möguligr" on page 307 in: Geir T. Zoëga "A Concise Dictionary of Old Islandic", Oxford at the Claredon Press (1910).
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.