mówniczy
Polish
Pronunciation
- IPA(key): /muvˈɲi.t͡ʂɨ/
- Rhymes: -it͡ʂɨ
- Syllabification: mów‧ni‧czy
Adjective
mówniczy (comparative bardziej mówniczy, superlative najbardziej mówniczy, no derived adverb)
- (relational, not comparable, obsolete) speaker's; talking
- (obsolete) eloquent; loquacious
Declension
Declension of mówniczy (hard)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | mówniczy | mównicza | mównicze | mówniczy | mównicze | |
genitive | mówniczego | mówniczej | mówniczego | mówniczych | ||
dative | mówniczemu | mówniczej | mówniczemu | mówniczym | ||
accusative | mówniczego | mówniczy | mówniczą | mównicze | mówniczych | mównicze |
instrumental | mówniczym | mówniczą | mówniczym | mówniczymi | ||
locative | mówniczym | mówniczej | mówniczym | mówniczych |
Further reading
- mówniczy in Polish dictionaries at PWN
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “mówniczy”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 2, Warsaw, page 1057
- mówniczy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.