lastaurus
Latin
Etymology
Borrowed from Ancient Greek λάσταυρος (lástauros).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /lasˈtau̯.rus/, [ɫ̪äs̠ˈt̪äu̯rʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /lasˈtau̯.rus/, [läsˈt̪äːu̯rus]
Declension
Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | lastaurus | lastaurī |
Genitive | lastaurī | lastaurōrum |
Dative | lastaurō | lastaurīs |
Accusative | lastaurum | lastaurōs |
Ablative | lastaurō | lastaurīs |
Vocative | lastaure | lastaurī |
References
- “lastaurus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- lastaurus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.