lanĉi

See also: lanci and lănci

Esperanto

Etymology

Borrowed from Italian lanciare and English launch, both from Latin lanceō, ultimately of Celtic origin. Compare French lancer, German lancieren. Doublet of lanco.

Pronunciation
  • IPA(key): [ˈlant͡ʃi]
  • Audio:
    (file)
  • Rhymes: -ant͡ʃi
  • Hyphenation: lan‧ĉi

Verb

lanĉi (present lanĉas, past lanĉis, future lanĉos, conditional lanĉus, volitive lanĉu)

  1. to launch (all senses)

Conjugation
Conjugation of lanĉi
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense lanĉas lanĉis lanĉos
active participle lanĉanta lanĉantaj lanĉinta lanĉintaj lanĉonta lanĉontaj
acc. lanĉantan lanĉantajn lanĉintan lanĉintajn lanĉontan lanĉontajn
passive participle lanĉata lanĉataj lanĉita lanĉitaj lanĉota lanĉotaj
acc. lanĉatan lanĉatajn lanĉitan lanĉitajn lanĉotan lanĉotajn
nominal active participle lanĉanto lanĉantoj lanĉinto lanĉintoj lanĉonto lanĉontoj
acc. lanĉanton lanĉantojn lanĉinton lanĉintojn lanĉonton lanĉontojn
nominal passive participle lanĉato lanĉatoj lanĉito lanĉitoj lanĉoto lanĉotoj
acc. lanĉaton lanĉatojn lanĉiton lanĉitojn lanĉoton lanĉotojn
adverbial active participle lanĉante lanĉinte lanĉonte
adverbial passive participle lanĉate lanĉite lanĉote
infinitive lanĉi imperative lanĉu conditional lanĉus

Derived terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.