kvekkjen

Norwegian Nynorsk

Etymology 1

From the verb kvekkje.

Pronunciation
  • IPA(key): /²kʋɛç.çən/

Adjective

kvekkjen (masculine and feminine kvekkjen, neuter kvekkje, definite singular and plural kvekne)

  1. (pre-1901 (Landsmål) or dialectal) alternative form of kvekken (“skittish”)
    Synonym: skvetten
    • 1990, Birger Røksund, Or gløymebokjo, page 26:
      han var visst ikkje kvekkjen
      I guess he wasn't skittish

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈkʋɛç.çən/

Noun

kvekkjen m

  1. definite singular of kvekk

References
  • “kvekkjen”, in Norsk Ordbok: ordbok over det norske folkemålet og det nynorske skriftmålet, Oslo: Samlaget, 1950-2016
  • Ivar Aasen (1850) “kvekkjen”, in Ordbog over det norske Folkesprog‎ (in Danish), Oslo: Samlaget, published 2000
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.