kutyáim
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkucaːjim]
- Hyphenation: ku‧tyá‧im
Declension
Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | — | kutyáim |
accusative | — | kutyáimat |
dative | — | kutyáimnak |
instrumental | — | kutyáimmal |
causal-final | — | kutyáimért |
translative | — | kutyáimmá |
terminative | — | kutyáimig |
essive-formal | — | kutyáimként |
essive-modal | — | kutyáimul |
inessive | — | kutyáimban |
superessive | — | kutyáimon |
adessive | — | kutyáimnál |
illative | — | kutyáimba |
sublative | — | kutyáimra |
allative | — | kutyáimhoz |
elative | — | kutyáimból |
delative | — | kutyáimról |
ablative | — | kutyáimtól |
non-attributive possessive - singular |
— | kutyáimé |
non-attributive possessive - plural |
— | kutyáiméi |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.