kutyáim

Hungarian

Etymology

kutya + -im (possessive suffix)

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈkucaːjim]
  • Hyphenation: ku‧tyá‧im

Noun

kutyáim

  1. first-person singular multiple-possession possessive of kutya

Declension

Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative kutyáim
accusative kutyáimat
dative kutyáimnak
instrumental kutyáimmal
causal-final kutyáimért
translative kutyáimmá
terminative kutyáimig
essive-formal kutyáimként
essive-modal kutyáimul
inessive kutyáimban
superessive kutyáimon
adessive kutyáimnál
illative kutyáimba
sublative kutyáimra
allative kutyáimhoz
elative kutyáimból
delative kutyáimról
ablative kutyáimtól
non-attributive
possessive - singular
kutyáimé
non-attributive
possessive - plural
kutyáiméi
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.