kutyáik
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkucaːjik]
- Hyphenation: ku‧tyá‧ik
Declension
Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | — | kutyáik |
accusative | — | kutyáikat |
dative | — | kutyáiknak |
instrumental | — | kutyáikkal |
causal-final | — | kutyáikért |
translative | — | kutyáikká |
terminative | — | kutyáikig |
essive-formal | — | kutyáikként |
essive-modal | — | kutyáikul |
inessive | — | kutyáikban |
superessive | — | kutyáikon |
adessive | — | kutyáiknál |
illative | — | kutyáikba |
sublative | — | kutyáikra |
allative | — | kutyáikhoz |
elative | — | kutyáikból |
delative | — | kutyáikról |
ablative | — | kutyáiktól |
non-attributive possessive - singular |
— | kutyáiké |
non-attributive possessive - plural |
— | kutyáikéi |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.