kutyái

Hungarian

Etymology

kutya + -i (possessive suffix)

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈkucaːji]
  • Hyphenation: ku‧tyái

Noun

kutyái

  1. third-person singular multiple-possession possessive of kutya

Declension

Inflection (stem in long/high vowel, back harmony)
singular plural
nominative kutyái
accusative kutyáit
dative kutyáinak
instrumental kutyáival
causal-final kutyáiért
translative kutyáivá
terminative kutyáiig
essive-formal kutyáiként
essive-modal kutyáiul
inessive kutyáiban
superessive kutyáin
adessive kutyáinál
illative kutyáiba
sublative kutyáira
allative kutyáihoz
elative kutyáiból
delative kutyáiról
ablative kutyáitól
non-attributive
possessive - singular
kutyáié
non-attributive
possessive - plural
kutyáiéi
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.