krajowy

See also: krajôwy

Polish

Etymology

From kraj +‎ -owy.[1] First attested in 1743.[2] Compare Kashubian krajowi, Masurian krajowi, Silesian krajowy, and Slovincian krajôwy.

Pronunciation
  • IPA(key): /kraˈjɔ.vɨ/
  • (Middle Polish) IPA(key): /kraˈjɔ.vɨ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvɨ
  • Syllabification: kra‧jo‧wy

Adjective

krajowy (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational) nation, country; national; domestic (of, or pertaining to a particular country)

Declension
Declension of krajowy (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative krajowy krajowa krajowe krajowi krajowe
genitive krajowego krajowej krajowego krajowych
dative krajowemu krajowej krajowemu krajowym
accusative krajowego krajowy krajową krajowe krajowych krajowe
instrumental krajowym krajową krajowym krajowymi
locative krajowym krajowej krajowym krajowych

Derived terms
nouns

Trivia

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), krajowy is one of the most used words in Polish, appearing 4 times in scientific texts, 22 times in news, 27 times in essays, 4 times in fiction, and 1 time in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 58 times, making it the 1108th most common word in a corpus of 500,000 words.[3]

References
  1. Bańkowski, Andrzej (2000) “krajowy”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
  2. Jędrzej Kitowicz (1971) Pamiętniki… (in Polish), page 116
  3. Ida Kurcz (1990) “krajowy”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language]‎ (in Polish), volume 1, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 200

Further reading
  • krajowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • krajowy in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “krajowy”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “krajowy”, in Słownik języka polskiego‎
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “krajowy”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎
  • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “krajowy”, in Słownik języka polskiego‎ (in Polish), volume 2, Warsaw, page 525
  • krajowy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Silesian

Etymology

From kraj +‎ -owy. Compare Polish krajowy.

Pronunciation
  • IPA(key): /kraˈjɔvɨ/
  • Rhymes: -ɔvɨ
  • Syllabification: kra‧jo‧wy

Adjective

krajowy (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational) nation, country; national; domestic (of, or pertaining to a particular country)
  2. (relational) coastal; shore, bank

Declension
Declension of krajowy
singular plural
masculine neuter feminine virile nonvirile
nominative krajowy krajowe krajowŏ krajowi krajowe
genitive krajowego krajowyj krajowych
dative krajowymu krajowyj krajowym
accusative animate krajowego krajowe krajowõ krajowych krajowe
inanimate krajowy
instrumental krajowym krajowōm krajowymi
locative krajowym krajowyj krajowych
vocative krajowy krajowe krajowŏ krajowi krajowe

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.