krańcowy

Polish

Etymology

From kraniec +‎ -owy.

Pronunciation

IPA^(key): /kraɲˈt͡sɔ.vɨ/
Audio (file)
Rhymes: -ɔvɨ
Syllabification: krań‧co‧wy

Adjective

krańcowy (not comparable, derived adverb krańcowo)

(literary) extreme, ultimate, utmost, uttermost
Synonyms: graniczny, końcowy, ostatni, skrajny

Declension

Declension of krańcowy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	krańcowy		krańcowa	krańcowe	krańcowi	krańcowe
genitive	krańcowego		krańcowej	krańcowego	krańcowych
dative	krańcowemu		krańcowej	krańcowemu	krańcowym
accusative	krańcowego	krańcowy	krańcową	krańcowe	krańcowych	krańcowe
instrumental	krańcowym		krańcową	krańcowym	krańcowymi
locative	krańcowym		krańcowej	krańcowym	krańcowych

Derived terms

noun

krańcowość

Related terms

noun

kraniec

Further reading

krańcowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
krańcowy in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.