konkeri

Esperanto

Etymology

From French conquérir and English conquer, both from Latin conquīrō.

Pronunciation
  • IPA(key): [konˈkeri]
  • Audio:
    (file)
  • Rhymes: -eri
  • Hyphenation: kon‧ke‧ri

Verb

konkeri (present konkeras, past konkeris, future konkeros, conditional konkerus, volitive konkeru)

  1. to conquer

Conjugation
Conjugation of konkeri
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense konkeras konkeris konkeros
active participle konkeranta konkerantaj konkerinta konkerintaj konkeronta konkerontaj
acc. konkerantan konkerantajn konkerintan konkerintajn konkerontan konkerontajn
passive participle konkerata konkerataj konkerita konkeritaj konkerota konkerotaj
acc. konkeratan konkeratajn konkeritan konkeritajn konkerotan konkerotajn
nominal active participle konkeranto konkerantoj konkerinto konkerintoj konkeronto konkerontoj
acc. konkeranton konkerantojn konkerinton konkerintojn konkeronton konkerontojn
nominal passive participle konkerato konkeratoj konkerito konkeritoj konkeroto konkerotoj
acc. konkeraton konkeratojn konkeriton konkeritojn konkeroton konkerotojn
adverbial active participle konkerante konkerinte konkeronte
adverbial passive participle konkerate konkerite konkerote
infinitive konkeri imperative konkeru conditional konkerus

Derived terms
  • konkerado (“conquering”)
  • konkeranto, konkeristo (“conquerer, conquistador”)
  • konkero (“conquest”)
  • nekonkerebla (“unconquerable”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.