konieczność

Polish

Etymology

From konieczny +‎ -ość. First attested in 1718.[1] Compare Czech konečnost. Kashubian kòniecznosc, Russian коне́чность (konéčnostʹ), and Silesian kōnieczność.

Pronunciation
  • IPA(key): /kɔˈɲɛt͡ʂ.nɔɕt͡ɕ/
  • (Middle Polish) IPA(key): /kɔˈɲɛt͡ʂ.nɔɕt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛt͡ʂnɔɕt͡ɕ
  • Syllabification: ko‧niecz‧ność

Noun

konieczność f

  1. necessity (quality or state of being necessary, unavoidable, or absolutely requisite; something necessary)
  2. (philosophy) necessity (something which makes an act or an event unavoidable; an irresistible force; overruling power)

Declension
Declension of konieczność
singular plural
nominative konieczność konieczności
genitive konieczności konieczności
dative konieczności koniecznościom
accusative konieczność konieczności
instrumental koniecznością koniecznościami
locative konieczności koniecznościach
vocative konieczności konieczności

Derived terms
nouns
  • stan wyższej konieczności

Trivia

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), konieczność is one of the most used words in Polish, appearing 24 times in scientific texts, 2 times in news, 27 times in essays, 4 times in fiction, and 5 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 62 times, making it the 671st most common word in a corpus of 500,000 words.[2]

References
  1. Franciszek Kowalicki (1718) Post stary polski dziewiec niedzielny od S. Woyciecha naboznie zaczety (etc.) (Das alte polnische, neunwöchige Fasten.) pol‎ (in Polish), w Drukarni Kol. Soc. Jesu, page 31
  2. Ida Kurcz (1990) “konieczność”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language]‎ (in Polish), volume 1, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 190

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.