koloryt

Polish

Etymology

Borrowed from German Kolorit, from Italian colorito.

Pronunciation
  • IPA(key): /kɔˈlɔ.rɨt/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔrɨt
  • Syllabification: ko‧lo‧ryt

Noun

koloryt m inan

  1. (painting) coloring, palette (range of colors)
    Synonym: zabarwienie
  2. (figurative) mood, character (of a place or time)

Declension
Declension of koloryt
singular plural
nominative koloryt koloryty
genitive kolorytu kolorytów
dative kolorytowi kolorytom
accusative koloryt koloryty
instrumental kolorytem kolorytami
locative kolorycie kolorytach
vocative kolorycie koloryty

Derived terms
adjective
  • kolorytowy

Further reading
  • koloryt in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • koloryt in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.