kolaborantka
See also: kolaborantką
Polish
Etymology
From kolaborant + -ka.
Pronunciation
- IPA(key): /kɔ.la.bɔˈran.tka/
Audio (file) - Rhymes: -antka
- Syllabification: ko‧la‧bo‧ran‧tka
Noun
kolaborantka f (male equivalent kolaborant)
- (derogatory, literary) female equivalent of kolaborant (“collaborator, quisling”)
- Synonym: zdrajczyni
Declension
Declension of kolaborantka
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kolaborantka | kolaborantki |
| genitive | kolaborantki | kolaborantek |
| dative | kolaborantce | kolaborantkom |
| accusative | kolaborantkę | kolaborantki |
| instrumental | kolaborantką | kolaborantkami |
| locative | kolaborantce | kolaborantkach |
| vocative | kolaborantko | kolaborantki |
Related terms
adjectives
- kolaboracjonistyczny
- kolaboracyjny
- kolaborancki
nouns
- kolaboracja
- kolaboracjonista
- kolaboracjonistka
- kolaboracjonizm
- kolaboranctwo
verb
Further reading
- kolaborantka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- kolaborantka in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.