koheno

Borrowed from Hebrew כֹּהֵן (kohén).

• IPA^(key): [koˈheno]
• Rhymes: -eno
• Hyphenation: ko‧he‧no

koheno (accusative singular kohenon, plural kohenoj, accusative plural kohenojn)

1. (Judaism) cohen
   • 1911, L. L. Zamenhof, Gentoj kaj Lingvo Internacia:

     Kaŭze de konstanta intermiksiĝado de la popoloj, neniu (krom kelkaj heredaj kastoj, kiel ekzemple la kastoj hindaj aŭ la hebreaj kohenoj kaj levidoj) en la nuna tempo povas scii, al kiu gento apartenis lia prapraavo.

     Because of constant intermixing of the peoples, no one (apart from some hereditary castes, like the Hindu casts or the Hebrew cohanim and Levites) nowadays can know to which people their great-great-grandfather belonged.