kocieł

See also: Kociel and Kocieł

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *kotьlъ, from Proto-Germanic *katilaz, from Latin catīllus.

Pronunciation

IPA^(key): (10^th–15^th CE) /kɔt͡ɕɛɫ/

IPA^(key): (15^th CE) /kɔt͡ɕɛɫ/

Noun

kocieł m ? (diminutive kotlik)

cauldron
Hypernyms: naczynie, poczęć, skop, ssąd
- Jako mi Piotrasz miał kocieł w cz<t>yrzech niedzielach oprawić.
  (please add an English translation of this quotation)

Derived terms

noun

kotlarz

adjective

kotłowy

Descendants

Polish: kocioł

Further reading

Słownik etymologiczny języka polskiego/kocieł on the Polish Wikisource.Wikisource ^pl

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.