kościec

Polish

Etymology

From kość +‎ -iec.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈkɔɕ.t͡ɕɛt͡s/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔɕt͡ɕɛt͡s
  • Syllabification: koś‧ciec

Noun

kościec m inan

  1. (anatomy) skeleton (system that provides support to an organism)
    Synonyms: szkielet, układ kostny, układ szkieletowy
  2. (figuratively) skeleton (central core of something that gives shape to the entire structure), frame, framework

Declension
Declension of kościec
singular plural
nominative kościec kośćce
genitive kośćca kośćców
dative kośćcowi kośćcom
accusative kościec kośćce
instrumental kośćcem kośćcami
locative kośćcu kośćcach
vocative kośćcu kośćce

Derived terms
adjective
  • kośćcowy

Further reading
  • kościec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kościec in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.