klucznica

Polish

Etymology

From klucznik +‎ -a.

Pronunciation
  • IPA(key): /klut͡ʂˈɲi.t͡sa/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -it͡sa
  • Syllabification: klucz‧ni‧ca

Noun

klucznica f (male equivalent klucznik)

  1. (historical) stewardess (administrator of the property or affairs of another)
    Synonym: szafarka
    Hypernym: urzędniczka
  2. (historical) female equivalent of klucznik (“keyholder”) (one who holds the key to a building)

Declension
Declension of klucznica
singular plural
nominative klucznica klucznice
genitive klucznicy klucznic
dative klucznicy klucznicom
accusative klucznicę klucznice
instrumental klucznicą klucznicami
locative klucznicy klucznicach
vocative klucznico klucznice
noun
  • klucznictwo

Further reading
  • klucznica in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • klucznica in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.