kloc

See also: Kloc, KLOC, kłoć, and kłóć

Polish

Etymology

Borrowed from German Klotz, from Middle High German kloz, from Old High German kloz, from Proto-West Germanic *klott, from Proto-Indo-European *gel-.

Pronunciation
  • IPA(key): /klɔt͡s/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔt͡s
  • Syllabification: kloc

Noun

kloc m inan (diminutive klocek)

  1. large tree stump
  2. bughouse chess
  3. balk
    Synonyms: bal, dyl
  4. (vulgar) log (excrement)
    • 2019 November 15, Marlena SiwiakMarian Siwiaket al., “Pokój z widokiem na wojnę”, in Umieranie to parszywa robota, Fantazmaty, →ISBN:
      Zaśmiał się Grey, po czym z rozbrajającą swobodą wyjaśnił zebranym: – Gazety nie zabrał, bo kloca tam postawił, i tyle. Nick mógł tylko potwierdzić z przepraszającą miną. – Nie miałem takich zbytków. – Wskazał na parawan.
      Grey laughed, whereupon with disarming freedom he explained to the gathered people: "He didn't take the newspaper, because he left a log there, and that's it." Nick could only confirm with an apologetic face. "I didn't have such luxuries." He pointed at the windbreak.

Declension
Declension of kloc
singular plural
nominative kloc kloce
genitive kloca kloców
dative klocowi klocom
accusative kloc kloce
instrumental klocem klocami
locative klocu klocach
vocative klocu kloce

Further reading
  • kloc in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kloc in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.