kincses

Hungarian

Etymology

kincs (treasure) + -es (adjective-forming suffix)

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈkint͡ʃɛʃ]
  • Hyphenation: kin‧cses
  • Rhymes: -ɛʃ

Adjective

kincses (not comparable)

  1. an object or place containing treasures
    kincsesládatreasure chest

Declension

Inflection of kincses
singular plural
nominative kincses kincsesek
accusative kincsest
kincseset
kincseseket
dative kincsesnek kincseseknek
instrumental kincsessel kincsesekkel
causal-final kincsesért kincsesekért
translative kincsessé kincsesekké
terminative kincsesig kincsesekig
essive-formal kincsesként kincsesekként
essive-modal
inessive kincsesben kincsesekben
superessive kincsesen kincseseken
adessive kincsesnél kincseseknél
illative kincsesbe kincsesekbe
sublative kincsesre kincsesekre
allative kincseshez kincsesekhez
elative kincsesből kincsesekből
delative kincsesről kincsesekről
ablative kincsestől kincsesektől
non-attributive
possessive - singular
kincsesé kincseseké
non-attributive
possessive - plural
kincseséi kincsesekéi

Derived terms

Compound words

Further reading

  • kincses in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.