kinąć

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *kydnǫti.

Pronunciation

IPA^(key): (10^th–15^th CE) /kinɑ̃t͡ɕ/

IPA^(key): (15^th CE) /kinɑ̃t͡ɕ/

Verb

kinąć pf

(transitive) to fling, to throw
Synonyms: cisnąć, łuczyć, rzucić
- 1920 [1402], Marceli Handelsman, Antoni Rybarski, Kazimierz Tymieniecki, editors, Najdawniejsze księgi sądowe mazowieckie, volume I, number 234:
  Csom vczinil Chrczonowi, tom vczinil za yego poczøtkem, kedi na mø toporem kinøl
  [Csom uczynił Chrczonowi, tom uczynił za jego początkiem, kiedy na mię toporem kinął]

Descendants

Polish: (obsolete) kinąć

References

B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “kinąć”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.