kiirthatatlan

Hungarian

Etymology

From kiirt + -hatatlan.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈkiirthɒtɒtlɒn]
  • Hyphenation: ki‧irt‧ha‧tat‧lan
  • Rhymes: -ɒn

Adjective

kiirthatatlan (not generally comparable, comparative kiirthatatlanabb, superlative legkiirthatatlanabb)

  1. ineradicable, inexterminable, inextirpable

Declension

Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative kiirthatatlan kiirthatatlanok
accusative kiirthatatlant kiirthatatlanokat
dative kiirthatatlannak kiirthatatlanoknak
instrumental kiirthatatlannal kiirthatatlanokkal
causal-final kiirthatatlanért kiirthatatlanokért
translative kiirthatatlanná kiirthatatlanokká
terminative kiirthatatlanig kiirthatatlanokig
essive-formal kiirthatatlanként kiirthatatlanokként
essive-modal kiirthatatlanul
inessive kiirthatatlanban kiirthatatlanokban
superessive kiirthatatlanon kiirthatatlanokon
adessive kiirthatatlannál kiirthatatlanoknál
illative kiirthatatlanba kiirthatatlanokba
sublative kiirthatatlanra kiirthatatlanokra
allative kiirthatatlanhoz kiirthatatlanokhoz
elative kiirthatatlanból kiirthatatlanokból
delative kiirthatatlanról kiirthatatlanokról
ablative kiirthatatlantól kiirthatatlanoktól
non-attributive
possessive - singular
kiirthatatlané kiirthatatlanoké
non-attributive
possessive - plural
kiirthatatlanéi kiirthatatlanokéi

Derived terms

  • kiirthatatlanság
  • kiirthatatlanul
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.