kielecki

Polish

Etymology

From Kielce +‎ -ski.

Pronunciation

IPA^(key): /kjɛˈlɛt͡s.ki/
Audio (file)
Rhymes: -ɛt͡ski
Syllabification: kie‧lec‧ki

Adjective

kielecki (not comparable, no derived adverb)

(relational) Kielce (of, from or pertaining to Kielce in Poland)

Declension

Declension of kielecki (velar)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	kielecki		kielecka	kieleckie	kieleccy	kieleckie
genitive	kieleckiego		kieleckiej	kieleckiego	kieleckich
dative	kieleckiemu, kielecku¹		kieleckiej	kieleckiemu, kielecku¹	kieleckim
accusative	kieleckiego	kielecki	kielecką	kieleckie	kieleckich	kieleckie
instrumental	kieleckim		kielecką	kieleckim	kieleckimi
locative	kieleckim		kieleckiej	kieleckim	kieleckich

¹Archaic.

Related terms

Kielce

Further reading

kielecki in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
kielecki in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.