kerallee

Ingrian

Spatial inflection of kerallee
→○ illative kerallee
inessive kerallaa
○→ elative

Etymology

From kerralle, with an irregular -rr->-r- and -e>-ee(n). Compare Finnish keralle.

Pronunciation

  • (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈkerɑlːeː/, [ˈke̞rɑlʲːe̞]
  • (Soikkola) IPA(key): /ˈkerɑlʲːeː/, [ˈke̞rɑlʲːe̝ː]
  • Rhymes: -erɑlːeː, -erɑlʲːeː
  • Hyphenation: ke‧ral‧lee

Adverb

kerallee

  1. (into being) with; along
    Ottaa hänen kerallee.To take him along.
    • 1936, V. I. Junus, Iƶoran Keelen Grammatikka, Leningrad: Riikin Ucebno-pedagogiceskoi Izdateljstva, page 108:
      Ottaak hää miun kerallee?
      Will he take me along?

References

  • V. I. Junus (1936) Iƶoran Keelen Grammatikka, Leningrad: Riikin Ucebno-pedagogiceskoi Izdateljstva, page 116
  • Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 155
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.