karalamak

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish قره‌لامق (ḳaralamaḳ, “to blacken, to cover a paper with writing calligraphic exercises, scribbling etc.”),[1] from Ottoman Turkish قره (ḳara, “black”), from Proto-Turkic *kara (“black”),[2][3] morphologically kara +‎ -la +‎ -mak.

Pronunciation
  • IPA(key): /ka.ɾa.ɫaˈmak/
  • Hyphenation: ka‧ra‧la‧mak

Verb

karalamak (third-person singular simple present karalar)

  1. (transitive) To smear by drawing or painting with a pen, pencil or paint.
  2. (transitive) To cross out a text by drawing over it.
    Synonyms: çizmek, kalem çekmek, silmek
  3. (transitive) To write or draw as a draft; to sketch.
  4. (intransitive) To scribble hurriedly.
  5. (transitive, figuratively) To slander or defame someone, to besmirch.
    Synonyms: iftira etmek, iftira atmak, kara çalmak, kara sürmek, leke sürmek

Conjugation
Conjugation of karalamak

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive karalamak
impersonal participle imperfective karalayan
perfective karalamış
prospective karalayacak
personal participle non-prospective karaladığım karaladığın karaladığı karaladığımız karaladığınız karaladıkları
prospective karalayacağım karalayacağın karalayacağı karalayacağımız karalayacağınız karalayacakları
verbal noun karalama
way of doing karalayış
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist karalarım karalarsın karalar karalarız karalarsınız karalarlar
imperfective karalıyorum karalıyorsun karalıyor karalıyoruz karalıyorsunuz karalıyorlar
past perfective karaladım karaladın karaladı karaladık karaladınız karaladılar
imperfective karalıyordum karalıyordun karalıyordu karalıyorduk karalıyordunuz karalıyorlardı
future karalayacağım karalayacaksın karalayacak karalayacağız karalayacaksınız karalayacaklar
inferential perfective karalamışım karalamışsın karalamış karalamışız karalamışsınız karalamışlar
aorist karalarmışım karalarmışsın karalarmış karalarmışız karalarmışsınız karalarmışlar
imperfective karalıyormuşum karalıyormuşsun karalıyormuş karalıyormuşuz karalıyormuşsunuz karalıyormuşlar
conditional simple karalasam karalasan karalasa karalasak karalasanız karalasalar
perfective karalasaydım karalasaydın karalasaydı karalasaydık karalasaydınız karalasaydılar
optative karalayayım karalayasın karalaya karalayalım karalayasınız karalayalar
progressive karalamaktayım karalamaktasın karalamakta karalamaktayız karalamaktasınız karalamaktalar
necessitative karalamalıyım karalamalısın karalamalı karalamalıyız karalamalısınız karalamalılar
imperative karala karalasın karalayın karalasınlar
Positive interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist karalar mıyım? karalar mısın? karalar mı? karalar mıyız? karalar mısınız? karalarlar mı?
imperfective karalıyor muyum? karalıyor musun? karalıyor mu? karalıyor muyuz? karalıyor musunuz? karalıyorlar mı?
past perfective karaladım mı? karaladın mı? karaladı mı? karaladık mı? karaladınız mı? karaladılar mı?
imperfective karalıyor muydum? karalıyor muydun? karalıyor muydu? karalıyor muyduk? karalıyor muydunuz? karalıyorlar mıydı?
future karalayacak mıyım? karalayacak mısın? karalayacak mı? karalayacak mıyız? karalayacak mısınız? karalayacaklar mı?
inferential perfective karalamış mıyım? karalamış mısın? karalamış mı? karalamış mıyız? karalamış mısınız? karalamışlar mı?
aorist karalar mıymışım? karalar mıymışsın? karalar mıymış? karalar mıymışız? karalar mıymışsınız? karalarlar mıymış?
imperfective karalıyor muymuşum? karalıyor muymuşsun? karalıyor muymuş? karalıyor muymuşuz? karalıyor muymuşsunuz? karalıyorlar mıymış?
conditional simple karalasam mı? karalasan mı? karalasa mı? karalasak mı? karalasanız mı? karalasalar mı?
perfective karalasa mıydım? karalasa mıydın? karalasa mıydı? karalasa mıydık? karalasa mıydınız? karalasalar mıydı?
progressive karalamakta mıyım? karalamakta mısın? karalamakta mı? karalamakta mıyız? karalamakta mısınız? karalamaktalar mı?
necessitative karalamalı mıyım? karalamalı mısın? karalamalı mı? karalamalı mıyız? karalamalı mısınız? karalamalılar mı?
Negative declarative
infinitive karalamamak
impersonal participle imperfective karalamayan
perfective karalamamış
prospective karalamayacak
personal participle non-prospective karalamadığım karalamadığın karalamadığı karalamadığımız karalamadığınız karalamadıkları
prospective karalamayacağım karalamayacağın karalamayacağı karalamayacağımız karalamayacağınız karalamayacakları
verbal noun karalamama
way of doing karalamayış
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist karalamam karalamazsın karalamaz karalamayız karalamazsınız karalamazlar
imperfective karalamıyorum karalamıyorsun karalamıyor karalamıyoruz karalamıyorsunuz karalamıyorlar
past perfective karalamadım karalamadın karalamadı karalamadık karalamadınız karalamadılar
imperfective karalamıyordum karalamıyordun karalamıyordu karalamıyorduk karalamıyordunuz karalamıyordular
future karalamayacağım karalamayacaksın karalamayacak karalamayacağız karalamayacaksınız karalamayacaklar
inferential perfective karalamamışım karalamamışsın karalamamış karalamamışız karalamamışsınız karalamamışlar
aorist karalamazmışım karalamazmışsın karalamazmış karalamazmışız karalamazmışsınız karalamazmışlar
imperfective karalamıyormuşum karalamıyormuşsun karalamıyormuş karalamıyormuşuz karalamıyormuşsunuz karalamıyormuşlar
conditional simple karalamasam karalamasan karalamasa karalamasak karalamasanız karalamasalar
perfective karalamasaydım karalamasaydın karalamasaydı karalamasaydık karalamasaydınız karalamasaydılar
optative karalamayayım karalamayasın karalamaya karalamayalım karalamayasınız karalamayalar
progressive karalamamaktayım karalamamaktasın karalamamakta karalamamaktayız karalamamaktasınız karalamamaktalar
necessitative karalamamalıyım karalamamalısın karalamamalı karalamamalıyız karalamamalısınız karalamamalılar
imperative karalama karalamasın karalamayın karalamasınlar
Negative interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist karalamaz mıyım? karalamaz mısın? karalamaz mı? karalamaz mıyız? karalamaz mısınız? karalamazlar mı?
imperfective karalamıyor muyum? karalamıyor musun? karalamıyor mu? karalamıyor muyuz? karalamıyor musunuz? karalamıyorlar mı?
past perfective karalamadım mı? karalamadın mı? karalamadı mı? karalamadık mı? karalamadınız mı? karalamadılar mı?
imperfective karalamıyor muydum? karalamıyor muydun? karalamıyor muydu? karalamıyor muyduk? karalamıyor muydunuz? karalamıyorlar mıydı?
future karalamayacak mıyım? karalamayacak mısın? karalamayacak mı? karalamayacak mıyız? karalamayacak mısınız? karalamayacaklar mı?
inferential perfective karalamamış mıyım? karalamamış mısın? karalamamış mı? karalamamış mıyız? karalamamış mısınız? karalamamışlar mı?
aorist karalamaz mıymışım? karalamaz mıymışsın? karalamaz mıymış? karalamaz mıymışız? karalamaz mıymışsınız? karalamazlar mıymış?
imperfective karalamıyor muymuşum? karalamıyor muymuşsun? karalamıyor muymuş? karalamıyor muymuşuz? karalamıyor muymuşsunuz? karalamıyorlar mıymış?
conditional simple karalamasam mı? karalamasan mı? karalamasa mı? karalamasak mı? karalamasanız mı? karalamasalar mı?
perfective karalamasa mıydım? karalamasa mıydın? karalamasa mıydı? karalamasa mıydık? karalamasa mıydınız? karalamasalar mıydı?
progressive karalamamakta mıyım? karalamamakta mısın? karalamamakta mı? karalamamakta mıyız? karalamamakta mısınız? karalamamaktalar mı?
necessitative karalamamalı mıyım? karalamamalı mısın? karalamamalı mı? karalamamalı mıyız? karalamamalı mısınız? karalamamalılar mı?

References
  1. Redhouse, James W. (1890) “قره‌لامق”, in A Turkish and English Lexicon‎, Constantinople: A. H. Boyajian, page 1450
  2. Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) “*Kara”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
  3. Nişanyan, Sevan (2002–) “kara”, in Nişanyan Sözlük

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.