kłącze

See also: klacze

Polish
kłącza

Etymology

From Proto-Slavic *klǫkъ +‎ -e.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈkwɔn.t͡ʂɛ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔnt͡ʂɛ
  • Syllabification: kłą‧cze

Noun

kłącze n (related adjective kłączowy)

  1. (botany) rhizome (horizontal underground stem of some plants)
  2. (philosophy) rhizome (so-called “image of thought” that apprehends multiplicities)

Declension
Declension of kłącze
singular plural
nominative kłącze kłącza
genitive kłącza kłączy
dative kłączu kłączom
accusative kłącze kłącza
instrumental kłączem kłączami
locative kłączu kłączach
vocative kłącze kłącza

Derived terms
adjective
  • kłączasty

Further reading
  • kłącze in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kłącze in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.