kònieczny

See also: konieczny, kōnieczny, and Konieczny

Kashubian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *konьčьnъ. By surface analysis, kùńc +‎ -ny.

Pronunciation
  • IPA(key): /kwɛˈniɛt͡ʃni/
  • Syllabification: kònieczny

Adjective

kònieczny (not generally comparable, comparative kòniecznie, superlative nôkòniecznie, derived adverb kònieczno)

  1. necessary, needed
    Synonym: mùszebny

Declension
Declension of kònieczny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative kònieczny kòniecznô kònieczné kònieczny kònieczné
genitive kòniecznégò kònieczny kòniecznégò kòniecznëch
dative kòniecznémù kònieczny kòniecznémù kòniecznym
accusative kòniecznégò kònieczny kònieczną kònieczné kòniecznëch kònieczné
instrumental kòniecznym kònieczną kòniecznym kòniecznyma
locative kòniecznym kònieczny kòniecznym kòniecznëch

Derived terms
nouns
  • kòniecznosc

Further reading
  • Stefan Ramułt (1893) “kœńečny”, in Słownik języka pomorskiego czyli kaszubskiego‎ (in Kashubian), page 75
  • Bernard Sychta (1967–1973) “kȯńečni”, in Słownik gwar kaszubskich, volume 2, page 201
  • Eùgeniusz Gòłąbk (2011) “konieczny”, in Słownik Polsko-Kaszubski / Słowôrz Pòlskò-Kaszëbsczi‎
  • “kònieczny”, in Internetowi Słowôrz Kaszëbsczégò Jãzëka [Internet Dictionary of the Kashubian Language], Fundacja Kaszuby, 2022
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.