jednota
See also: jednotą
Czech
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *edinota/*edьnota. By surface analysis, jeden + -ota.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈjɛdnota]
Declension
Declension of jednota (hard feminine)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | jednota | jednoty |
genitive | jednoty | jednot |
dative | jednotě | jednotám |
accusative | jednotu | jednoty |
vocative | jednoto | jednoty |
locative | jednotě | jednotách |
instrumental | jednotou | jednotami |
Derived terms
Related terms
Old Polish
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *edinota/*edьnota. By surface analysis, jeden + -ota. First attested in the fifteenth century.
Noun
jednota f
- unity (state of not being separate)
- 1916 [second half of the 15th century], Stanisław Słoński, editor, Psałterz puławski, Greater Poland, page 28 arg:
- Ten psalm wypowyada, yze Xps prze zgromadzenye blędnych pysma yednotę przes szwyentego Ducha wzyawya
- [Ten psalm wypowiada, iże Krystus prze zgromadzenie błędnych Pisma jednotę przez Świętego Ducha wzjawia]
- agreement, concord
- 1874-1891 [Fifteenth century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności, volume XVI, page 329:
- Grandia dum tractat, gednala, senatus, rada, gloria regis, discissos animos in pia vota trahit, v gyednotą gednal
- [Grandia dum tractat, jednała, senatus, rada, gloria regis, discissos animos in pia vota trahit, w jednotę jednał]
- gathering, assembly
- 1930 [c. 1455], “Judith”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka), section 5,23:
- Sebrany søø w gednotø (adunati sunt)
- [Sebrani są w jednotę (adunati sunt)]
Descendants
- Polish: jednota
References
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “jednota”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish jednota. By surface analysis, jeden + -ota.
Pronunciation
- IPA(key): /jɛdˈnɔ.ta/
- (Middle Polish) IPA(key): /jɛdˈnɔ.ta/
- Rhymes: -ɔta
- Syllabification: jed‧no‧ta
Noun
jednota f
Declension
Declension of jednota
singular | |
---|---|
nominative | jednota |
genitive | jednoty |
dative | jednocie |
accusative | jednotę |
instrumental | jednotą |
locative | jednocie |
vocative | jednoto |
References
Further reading
- jednota in Polish dictionaries at PWN
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- Wiesław Morawski (09.10.2018) “JEDNOTA”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “jednota”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “jednota”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “jednota”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 2, Warsaw, page 162
- jednota in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.