iurisprudens
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /i̯uː.risˈpruː.dens/, [i̯uːrɪs̠ˈpruːd̪ẽːs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ju.risˈpru.dens/, [jurisˈpruːd̪ens]
Adjective
iūrisprūdēns (genitive iūrisprūdentis); third-declension one-termination adjective
- (post-Classical) expert at law; jurisprudent
Declension
Third-declension one-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | iūrisprūdēns | iūrisprūdentēs | iūrisprūdentia | ||
Genitive | iūrisprūdentis | iūrisprūdentium | |||
Dative | iūrisprūdentī | iūrisprūdentibus | |||
Accusative | iūrisprūdentem | iūrisprūdēns | iūrisprūdentēs | iūrisprūdentia | |
Ablative | iūrisprūdentī | iūrisprūdentibus | |||
Vocative | iūrisprūdēns | iūrisprūdentēs | iūrisprūdentia |
Derived terms
Descendants
- → English: jurisprudent
- → French: jurisprudent
- Italian: giurisprudente
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.