iurgatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of iurgō.
Participle
iurgātus m (feminine iurgāta, neuter iurgātum); first/second declension
- quarrelled etc.
- chided etc.
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | iurgātus | iurgāta | iurgātum | iurgātī | iurgātae | iurgāta | |
Genitive | iurgātī | iurgātae | iurgātī | iurgātōrum | iurgātārum | iurgātōrum | |
Dative | iurgātō | iurgātae | iurgātō | iurgātīs | iurgātīs | iurgātīs | |
Accusative | iurgātum | iurgātam | iurgātum | iurgātōs | iurgātās | iurgāta | |
Ablative | iurgātō | iurgātā | iurgātō | iurgātīs | iurgātīs | iurgātīs | |
Vocative | iurgāte | iurgāta | iurgātum | iurgātī | iurgātae | iurgāta |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.