iudicialis
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /i̯uː.di.kiˈaː.lis/, [i̯uːd̪ɪkiˈäːlʲɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ju.di.t͡ʃiˈa.lis/, [jud̪it͡ʃiˈäːlis]
Adjective
iūdiciālis (neuter iūdiciāle, adverb iūdiciāliter); third-declension two-termination adjective
Declension
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | iūdiciālis | iūdiciāle | iūdiciālēs | iūdiciālia | |
Genitive | iūdiciālis | iūdiciālium | |||
Dative | iūdiciālī | iūdiciālibus | |||
Accusative | iūdiciālem | iūdiciāle | iūdiciālēs iūdiciālīs |
iūdiciālia | |
Ablative | iūdiciālī | iūdiciālibus | |||
Vocative | iūdiciālis | iūdiciāle | iūdiciālēs | iūdiciālia |
Synonyms
- (belonging to the courts): iūdiciārius
Derived terms
Related terms
- iūdex
- iūdicābilis
- iūdicātiō
- iūdicātō
- iūdicātum
- iūdicātus
- iūdiciārius
- iūdiciolum
- iūdicium
- iūdicō
Descendants
References
- “iudicialis”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- iudicialis in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.