istirahat

Indonesian

Etymology

From Malay istirahat, from Classical Malay istirahat, from Arabic اِسْتِرَاحَة (istirāḥa).[1]

Pronunciation
  • IPA(key): [ɪst̪iˈrahat̪̚]
  • Rhymes: -hat, -at, -t
  • Hyphenation: is‧ti‧ra‧hat

Verb

istirahat

  1. (intransitive) to take a break, to rest, to repose.
    Synonyms: aso, jeda, pause, rehat, selingan
  2. (figurative) to end a relationship, especially intended back with ex; break up.

Derived terms
  • beristirahat
  • diistirahatkan
  • mengistirahatkan
  • peristirahatan

References
  1. Erwina Burhanuddin, Abdul Gaffar Ruskhan, R.B. Chrismanto (1993) Penelitian kosakata bahasa Arab dalam bahasa Indonesia [Research on Arabic vocabulary in Indonesian]‎, Jakarta: Pusat Pembinaan dan Pengembangan Bahasa, Departemen Pendidikan dan Kebudayaan, →ISBN, →OCLC

Further reading

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish استراحت (istirahat), from Arabic اِسْتِرَاحَة (istirāḥa).

Pronunciation
  • IPA(key): [istiɾahat]
  • Hyphenation: is‧ti‧ra‧hat

Noun

istirahat (definite accusative istirahatı, plural istirahatlar)

  1. recovery
  2. recreation
  3. repose
  4. rest
  5. (military) sick leave

Declension
Inflection
Nominative istirahat
Definite accusative istirahatı
Singular Plural
Nominative istirahat istirahatlar
Definite accusative istirahatı istirahatları
Dative istirahata istirahatlara
Locative istirahatta istirahatlarda
Ablative istirahattan istirahatlardan
Genitive istirahatın istirahatların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular istirahatım istirahatlarım
2nd singular istirahatın istirahatların
3rd singular istirahatı istirahatları
1st plural istirahatımız istirahatlarımız
2nd plural istirahatınız istirahatlarınız
3rd plural istirahatları istirahatları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular istirahatımı istirahatlarımı
2nd singular istirahatını istirahatlarını
3rd singular istirahatını istirahatlarını
1st plural istirahatımızı istirahatlarımızı
2nd plural istirahatınızı istirahatlarınızı
3rd plural istirahatlarını istirahatlarını
Dative
Singular Plural
1st singular istirahatıma istirahatlarıma
2nd singular istirahatına istirahatlarına
3rd singular istirahatına istirahatlarına
1st plural istirahatımıza istirahatlarımıza
2nd plural istirahatınıza istirahatlarınıza
3rd plural istirahatlarına istirahatlarına
Locative
Singular Plural
1st singular istirahatımda istirahatlarımda
2nd singular istirahatında istirahatlarında
3rd singular istirahatında istirahatlarında
1st plural istirahatımızda istirahatlarımızda
2nd plural istirahatınızda istirahatlarınızda
3rd plural istirahatlarında istirahatlarında
Ablative
Singular Plural
1st singular istirahatımdan istirahatlarımdan
2nd singular istirahatından istirahatlarından
3rd singular istirahatından istirahatlarından
1st plural istirahatımızdan istirahatlarımızdan
2nd plural istirahatınızdan istirahatlarınızdan
3rd plural istirahatlarından istirahatlarından
Genitive
Singular Plural
1st singular istirahatımın istirahatlarımın
2nd singular istirahatının istirahatlarının
3rd singular istirahatının istirahatlarının
1st plural istirahatımızın istirahatlarımızın
2nd plural istirahatınızın istirahatlarınızın
3rd plural istirahatlarının istirahatlarının

Synonyms
  • istirahat etmek

References
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.