irrlärig

Swedish

Etymology

From irrlära + -ig.

Adjective

irrlärig (comparative mer irrlärig, superlative mest irrlärig)

  1. unorthodox, heretical
    Antonym: renlärig

Declension

Inflection of irrlärig
Indefinite Positive Comparative Superlative2
Common singular irrlärig mer irrlärig mest irrlärig
Neuter singular irrlärigt mer irrlärigt mest irrlärigt
Plural irrläriga mer irrläriga mest irrläriga
Masculine plural3 irrlärige mer irrläriga mest irrläriga
Definite Positive Comparative Superlative
Masculine singular1 irrlärige mer irrlärige mest irrlärige
All irrläriga mer irrläriga mest irrläriga
1) Only used, optionally, to refer to things whose natural gender is masculine.
2) The indefinite superlative forms are only used in the predicative.
3) Dated or archaic

Derived terms

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.