interrogativus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /in.ter.ro.ɡaːˈtiː.u̯us/, [ɪn̪t̪ɛrːɔɡäːˈt̪iːu̯ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /in.ter.ro.ɡaˈti.vus/, [in̪t̪erːoɡäˈt̪iːvus]
Adjective
interrogātīvus (feminine interrogātīva, neuter interrogātīvum, adverb interrogātīvē); first/second-declension adjective
- Of or pertaining to a question; interrogative.
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | interrogātīvus | interrogātīva | interrogātīvum | interrogātīvī | interrogātīvae | interrogātīva | |
Genitive | interrogātīvī | interrogātīvae | interrogātīvī | interrogātīvōrum | interrogātīvārum | interrogātīvōrum | |
Dative | interrogātīvō | interrogātīvō | interrogātīvīs | ||||
Accusative | interrogātīvum | interrogātīvam | interrogātīvum | interrogātīvōs | interrogātīvās | interrogātīva | |
Ablative | interrogātīvō | interrogātīvā | interrogātīvō | interrogātīvīs | |||
Vocative | interrogātīve | interrogātīva | interrogātīvum | interrogātīvī | interrogātīvae | interrogātīva |
Derived terms
Related terms
Descendants
- → Catalan: interrogatiu
- → English: interrogative
- → French: interrogatif
- → Galician: interrogativo
- → Italian: interrogativo
- → Portuguese: interrogativo
- → Spanish: interrogativo
References
- “interrogativus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- interrogativus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.