interpunkcja
See also: interpunkcją
Polish
Etymology
Borrowed from Latin interpūnctiō.
Pronunciation
- IPA(key): /in.tɛrˈpuŋk.t͡sja/
Audio (file) - Rhymes: -uŋkt͡sja
- Syllabification: in‧ter‧punk‧cja
Noun
interpunkcja f
- (linguistics) punctuation (the use of punctuation marks in text and the rules that govern it)
- Synonym: przestankowanie
Declension
Declension of interpunkcja
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | interpunkcja | interpunkcje |
| genitive | interpunkcji | interpunkcji/interpunkcyj (archaic) |
| dative | interpunkcji | interpunkcjom |
| accusative | interpunkcję | interpunkcje |
| instrumental | interpunkcją | interpunkcjami |
| locative | interpunkcji | interpunkcjach |
| vocative | interpunkcjo | interpunkcje |
Further reading
- interpunkcja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- interpunkcja in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.